Home

De Waarheid zien is niet ingewikkeld, maar een-voudig, non-duaal. Maar de zoeker naar Waarheid is zeer gecompliceerd. Hij probeert zichzelf te bereiken op een manier waarop we dat met wereldse zaken doen. Namelijk door verlangen, zoeken en streven. Dat maakt Zelf-herkenning zo moeilijk, zeg maar gerust onmogelijk. Want je kunt niet worden wat je al bent. Worden impliceert tijd, een pad, maar er is geen pad naar hier.

Elke stap is er een bij jezelf vandaan en neemt je mee in de gemodificeerde wereld der verschijnselen. Je ogen zijn ergens anders op gericht en het denken neemt je mee hier vandaan, naar straks waar het mooier, beter of stiller lijkt te zijn.

Maar om diep te kunnen gaan moet je dichtbij beginnen en je bewust zijn van je eigen oorspronkelijke, altijd aanwezige zijns-sfeer. Het gevoel dat je bestaat en bewust bent van dat bestaan.

Daar is geen kennis voor nodig, maar een direct vaststellen. Dat bestaan is de Essentie zelf en zich altijd onmiddellijk van zichzelf gewaar als pure aanwezigheid. Een leegte die vol is van zichzelf, maar niet wordt opgemerkt, omdat we haar zelf hebben bedekt met onverwerkte emoties, zelfbeschermende herinneringen en de nodige kennis en materie waar we aan gehecht zijn. Als we de desillusie onder ogen durven zien dat ons zelfbeeld niet meer dan een zeepbel is, prik je er zo doorheen. Dan kan de onbegrensdheid en warme aanwezigheid van het leven weer stromen. De Werkelijkheid wordt als geheel, als nonduaal ervaren. De golf die dacht dat hij los van de zee stond en naar de zee op zoek was, lost op in de onbegrensde Oceaan van Licht en Liefde.

Sharlih

DE ONBEGRENSDE OCEAAN VAN LICHT EN LIEFDE

Home