Lieve Sharlih,
Graag deel ik een brief die ik vanmorgen aan Bas schreef met je.
Liefs Sandra
Lieve Bas,
In de afgelopen periode kwam het soms voor dat ik in een toestand terecht kwam van "niet zijn". Een niemandsland. Geen identiteit, geen gedachten. Niets.
Gisteravond miste ik jou intens en besloot diep in dat missen te zijn. Wat wil dat gevoel van "missen" me vertellen. En weer belandde ik in de toestand van "niet zijn", het grote Niets.
Onder het zogenaamde "missen" is Niets.
Toen sloeg de paniek toe. Ik voelde een enorme angst om voor altijd in het "niet zijn" in het Niets te moeten blijven. Ik bleef bij de angst en werd meegezogen. Ik gaf me over.
En ineens zag ik het. De tijd is een illusie. Het ik dat in de tijd verblijft is een illusie.
Er is geen tijd, er is geen ik. Er is alleen Nu. Het niet bestaande ik landde in het Nu, zonder tijd zonder ik. Een veld van bewustzijn waarin alles verschijnt en verdwijnt. God.
Nu zag ik dat we ten diepste Niets en tegelijkertijd Alles zijn. Zoals jij en ik en wij allemaal Alles en iedereen en Niets zijn. En dat het helemaal goed is.
Dat jij nooit bent weggegaan en dat jij en ik één geest, één bewustzijn zijn. Een eeuwig Nu zonder tijd zonder ik. Dat sterven simpelweg niet bestaat. Want het ik heeft nooit bestaan.
Het grote Niets is thuis.
Liefs Mem
Klik hier om de blogs van Sandra te bekijken
Onderstaand een email die Sandra Rodenburg mij stuurde en die mij diep raakte. Het is een van de brieven uit haar weblog die Sandra regelmatig op internet plaatst. Ze beschrijft in haar blog het verwerkingsproces van het verlies van haar zoon Bas -
De blogs gaan over de verwerking, over het vast willen houden, het loslaten en het doorleven van een intens verdriet en gemis. Door de gevoelens van onbegrip, verdriet, gemis, eenzaamheid en angst niet uit de weg te gaan, maar te onderzoeken en te doorleven, viel ze door alle verschrikkingen heen en verloor ze haar zelfbeeld. Het ‘ik’ bleek niet te bestaan. Alleen de Liefde bleef over. Zo smolt ze samen met de Essentie van haar zo geliefde zoon, die ook haar Essentie en de Essentie van alles is. Ze heeft hem door Genade teruggevonden toen ze opgingen in het Niets, wat ook Alles is: de Mystieke Eenheid.
Het ontroerde mij met name, omdat zelfs in het allerergste wat een moeder kan overkomen, in een haast ondraaglijke diepe pijn -
Een Vrede en Liefde die alle verstand te boven gaat.
Eigenlijk is het een blog over de liefde tussen een moeder en haar zoon, een Liefde die aan leven en dood voorbij gaat. Een Liefde die uitmondt in Universele Liefde. Dat was het geschenk van de zoon aan zijn moeder.
Sandra hoopt dat door haar blogs, die binnenkort in boekvorm verschijnen, velen, die door diep verdriet of een groot verlies heengaan, daar troost en steun in kunnen vinden en dat men de onderliggende Liefde, Vrede en Eenheid mogen ervaren die ieders geboorterecht is.
Sharlih
Als het boekje van Sandra verschijnt zullen we ook op deze website daar melding van maken.
Onderstaande mail is met toestemming van Sandra geplaatst.
___________________________________________________________________________
HET GROTE NIETS IS THUIS